“Zij zijn de koele en kille berekenaars bij uitstek. Hun vertrouwen in God hebben zij ingeruild voor vertrouwen in wapens. Dat heeft meer met afgodendienst dan met geloof te maken.” [1]
Dit zei Cathy Ubels (1928-2015) over de christelijke partijen die voor plaatsing van kernwapens waren tijdens een debat over kruisraketten op 13 november 1985. Ubels zat als enige volksvertegenwoordiger namens de Evangelische Volkspartij (EVP) van 1982 tot 1986 in de Tweede Kamer. Begin 1982 werd ze lid van de EVP en werd benoemd tot lijsttrekker.
Ubels maakte zich in de Kamer hard voor EVP-onderwerpen als de afschaffing van kernwapens en het basisinkomen in het kader van ‘de economie van het genoeg’. Zij diende diverse moties in waarin ze het kabinet verzocht af te zien van de plaatsing van kruisraketten. Ze kreeg daarvoor meestal alleen steun van D66 en klein links.

Cathy Ubels. Foto: Marcel Antonisse, Nationaal Archief / Anefo
Aanvankelijk opereerde Ubels nogal los van haar partij. Ze behoorde noch bij de factie die wilde aanschuren tegen het CDA, noch bij de factie die lonkte naar klein links. Later opereerde ze vaker in de buurt van PPR-fractievoorzitter Ria Beckers. NRC-Handelsblad schreef op 9 januari 1984 dat Ubels soms wachtte met stemmen ‘tot Ria Beckers het voorbeeld heeft gegeven’. Wel poogde Ubels goede contacten op de touwen met de Kamerleden Scholten en Dijkman, die de CDA-fractie hadden verlaten. Maar tot een gedroomde brede progressieve christelijke partij kwam het niet.
In 1985 besloot het kabinet om kruisvluchtwapens te plaatsen. De strijd van de EVP tegen de atoomraketten leek gestreden, maar twee weken na het kabinetsbesluit kruisten premier Lubbers en Ubels de degens. Ubels bleef erop aandringen dat er geen kruisraketten moesten komen. Ze vroeg de premier hoe hij als christen een zegen kon vragen over het kabinetsbesluit. Lubbers reageerde hierop als door een wesp gestoken: ‘Misschien is het gif dat u op die manier in de harten van mensen zaait nog ernstiger dan de wapens.’
Na het kabinetsbesluit stonden de kernwapens minder vaak op de Kameragenda. In 1986 werd Ubels opnieuw lijsttrekker omdat er geen goede electorale alternatieven waren. Op 21 mei 1986 kreeg de EVP bij de Tweede Kamer- verkiezingen 21.998 geldige stemmen, dat bij lange na niet genoeg was voor een Kamerzetel. Ubels zou in 1989 teleurgesteld haar partijlidmaatschap opzeggen.