Tussen 1982 en 1994 was het CDA de centrale partij in de Nederlandse politiek. Met ongeveer een derde van de 150 Kamerzetels in de Tweede Kamer en een kwart van de 100 in de Eerste Kamer drukte de partij een zwaar stempel op het landsbestuur. De christendemocraten leverden drie kabinetten achtereen de minister-president: Ruud Lubbers. Het CDA ging de verkiezingen van 1982 in met Dries van Agt als lijsttrekker en haalde 45 zetels. Na zijn onverwachte terugtrekking als kandidaat-premier stond fractievoorzitter Ruud Lubbers al snel klaar om het stokje over te nemen. Onder zijn leiding kwam er een kabinet van CDA en VVD, dat startte met een drastische bezuinigingsoperatie.

In 1986 voerde het CDA succesvol campagne met de kreet ‘Laat Lubbers zijn karwei afmaken’. De kiezer beloonde de partij met 54 zetels – een record – en het CDA ging opnieuw in zee met de VVD. Door het zetelverlies van de VVD waren de verhoudingen veranderd: het CDA was duidelijk de grote broer en dat leidde tot spanningen. Door onenigheid over het reiskostenforfait, een onderdeel in het Nationaal Milieubeleidsplan (NMP), viel in 1989 het kabinet-Lubbers II. Toch wist het CDA het kunststukje uit 1986 te herhalen en kwam wederom uit op 54 zetels. Na zeven jaar samenwerking met de VVD verlegde het CDA de koers naar links en vormde Ruud Lubbers zijn derde kabinet met de PvdA.

Ondanks de economische groei die onder Lubbers was ontstaan waren niet alle problemen opgelost. Het aantal arbeidsongeschikten raakte inmiddels bijna de één miljoen, wat noopte tot flinke hervormingen. Het ontlokte Lubbers de uitspraak ‘Nederland is ziek’. Binnen de partij zelf ontstond onvrede. Regeerakkoorden waren onder Lubbers zeer gedetailleerd wat weinig ruimte liet aan met name de CDA-Tweede Kamerfractie. CDA-Eerste Kamerlid Ad Kaland vond daarom dat zij tot ‘stemvee’ was gedegradeerd. Lubbers ging zijn laatste jaren in als leider van het CDA, Elco Brinkman was de aangewezen opvolger. Toenemende spanningen en onenigheid binnen de partij leidden tot een dramatische campagne. Er volgde wederom een record. Dit keer geen hoogte- maar een dieptepunt: een verlies van 20 zetels.

Affiche CDA Tweede Kamerverkiezingen 1986. DNPP