Tussen 1982 en 1994 is het CDA de centrale partij in de Nederlandse politiek. Met ongeveer een derde van de 150 Kamerzetels in de Tweede Kamer en een kwart van de 100 in de Eerste Kamer drukt de partij een zware stempel op het landsbestuur. De christendemocraten leveren drie kabinetten achtereen de minister-president: Ruud Lubbers. Het CDA gaat de verkiezingen van 1982 in met Dries van Agt als lijsttrekker en haalt 45 zetels. Na zijn onverwachte terugtrekking als kandidaat-premier staat fractievoorzitter Ruud Lubbers al snel klaar om het stokje over te nemen. Onder zijn leiding komt er een kabinet van CDA en VVD, dat start met een drastische bezuinigingsoperatie.

In 1986 voert het CDA succesvol campagne met de kreet ‘Laat Lubbers zijn karwei afmaken’. De kiezer beloont de partij met 54 zetels – een record – en het CDA gaat opnieuw in zee met de VVD. Door het zetelverlies van de VVD zijn de verhoudingen veranderd: het CDA is duidelijk de grote broer en dat leidt tot spanningen. Door onenigheid over het reiskostenforfait, een onderdeel in het Nationaal Milieubeleidsplan (NMP), valt in 1989 het kabinet-Lubbers II. Toch weet het CDA het kunststukje uit 1986 te herhalen en komt wederom uit op 54 zetels. Na zeven jaar samenwerking met de VVD verlegt het CDA de koers naar links en vormt Ruud Lubbers zijn derde kabinet met de PvdA.

Ondanks de economische groei die onder Lubbers is ontstaan zijn niet alle problemen opgelost. Het aantal arbeidsongeschikten raakt inmiddels bijna de één miljoen, wat noopt tot flinke hervormingen. Het ontlokt Lubbers de uitspraak ‘Nederland is ziek’. Binnen de partij zelf ontstaat onvrede. Regeerakkoorden zijn onder Lubbers zeer gedetailleerd wat weinig ruimte laat aan met name de CDA-Tweede Kamerfractie. CDA-Eerste Kamerlid Ad Kaland vindt daarom dat zij tot ‘stemvee’ is gedegradeerd. Lubbers gaat zijn laatste jaren in als leider van het CDA, Elco Brinkman is de aangewezen opvolger. Toenemende spanningen en onenigheid binnen de partij leiden tot een dramatische campagne. Er volgt wederom een record. Dit keer geen hoogte- maar een dieptepunt: een verlies van 20 zetels.

Affiche CDA Tweede Kamerverkiezingen 1986. DNPP