In de periode 1982-1989 bleef de Pacifistisch-Socialistische Partij electoraal gezien een partij in de marge. De PSP ging in deze periode van drie zetels bij de Tweede Kamerverkiezingen van 1982 naar een zetel in 1986. Deze periode kenmerkte zich daarnaast door de moeizame weg naar linkse samenwerking met de CPN en PPR die uiteindelijk in 1990 resulteerde in de fusie van deze partijen in Groen Links.

Aan het begin van de jaren tachtig profiteerde de PSP van de grootschalige protesten tegen de plaatsing van kruisraketten. Mede door dit pacifistische sentiment wist de PSP drie zetels te behalen tijdens de Tweede Kamerverkiezingen van 1981 en 1982. In deze periode stond de PSP onder leiding van Fred van der Spek.

Hij streefde ernaar om met de PSP een autonome koers te blijven varen en wees samenwerking met andere linkse partijen af. Tegelijkertijd werd er bij de gemeentelijke, provinciale en Europese verkiezingen al wel samengewerkt met de PPR en CPN. Voor de Tweede Kamerverkiezingen van 1986 lag er zelfs een plan om een lijstverbinding aan te gaan met de PPR en CPN. Bovendien werd fractievoorzitter Van der Spek, die een tegenstander was van deze samenwerking, vervangen door Andrée van Es, die wel voor samenwerking openstond. Desalniettemin wees het partijcongres van de PSP de lijstverbinding af.

Affiche PSP Tweede Kamerverkiezingen 1982. DNPP

Ontwapening en veiligheid bleven de belangrijkste speerpunten van de PSP, zoals bleek uit het motto bij de Tweede Kamerverkiezingen van 1986: ‘Liever een gebroken geweertje nu dan gebroken illusies straks’. De verkiezingsuitslag was een teleurstelling: slechts een zetel voor de PSP. In 1988 werd die zetel zelfs een half jaar niet gevuld, omdat er onenigheid was over de vraag wie tijdens het zwangerschapsverlof van Van Es de zetel moest innemen. De partij bevond zich door haar electorale neergang en verlies van leden in een moeilijke positie, waardoor zij zich ging opwerpen als motor achter de linkse samenwerking. In 1989 stemde 70 procent van de leden in een referendum voor samenwerking met de PPR en CPN,. Daarmee was de weg vrij voor de oprichting van Groen Links.